H εξόντωση των αδέσποτων και των κατοικίδιων ζώων

Τάσος Αναστόπουλος, Πλαγιάρι

Πριν από λίγο καιρό σε μερικά σημεία στο Πλαγιάρι αναρτήθηκε μια ανακοίνωση διαμαρτυρίας για μια άθλια και δυστυχώς τακτικά επαναλαμβανόμενη πρακτική στο Δήμο μας, δηλαδή για την εξόντωση αδέσποτων ζωών με φόλες.
Το κείμενο αυτό με παρακίνησε να γράψω το σημείωμα που διαβάζετε.
Παρά τις όποιες διαφωνίες έχω για το κάπως ουδέτερο και τεχνοκρατικό ύφος της ανακοίνωσης και το ευγενικό (!!) τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να συνετίσει τους ελεεινούς δολοφόνους των ζώων, εντούτοις είναι η πρώτη φορά που κάποιοι αντιδρούν δημόσια γι’ αυτές τις δολοφονικές εκστρατείες και γι’ αυτό αξίζει να αναφερθούμε στην πρωτοβουλία αυτή. (Ή στο πρόβλημα αυτό)
Όπως συμβαίνει με πολλά άλλα προβλήματα στη χώρα μας, το νομικό πλαίσιο για τα αδέσποτα και τα κατοικίδια ζώα είναι απόλυτα επαρκές αλλά οι νόμοι απλώς δεν εφαρμόζονται. Η προστασία και η μεταχείριση των αδέσποτων ζώων καθορίζεται από το Νόμο 3170/03 όπου καταργείται ο «μπόγιας» και «απαγορεύεται η περισυλλογή η μεταφορά των αδέσποτων από αναρμόδιους φορείς και πολίτες», ενώ η κακοποίηση και ο φόνος των ζώων ορίζονται ως σοβαρά εγκληματικές πράξεις και βάσει του νόμου 1197/81 διώκονται αυτεπάγγελτα και τιμωρούνται πολύ αυστηρά.
Η υπηρεσιακή ευθύνη για την επίβλεψη και εφαρμογή των νόμων για τα αδέσποτα ζώα ανατίθεται στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν επιδοτούμενα προγράμματα προστασίας των αδέσποτων της περιοχής τους σε συνεργασία με φιλοζωικά σωματεία.
Όμως αντίθετα, πολλοί δήμοι της χώρας βαρύνονται με την κατηγορία ότι πρωτοστατούν στις βάρβαρες ζωοκτονίες συνήθως μέσω των υπηρεσιών καθαριότητας ή κάνουν πλάτες σε μεμονωμένους «πολίτες» που επιδίδονται στο ελεεινό αυτό σπορ. Τέτοιες καταγγελίες αναρτήθηκαν πρόσφατα στο διαδίκτυο για το Δήμο Θέρμης και παλιότερα δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες για τους δήμους Πειραιά, Ηρακλείου Κρήτης και Βέροιας.
Στο δήμο Μίκρας δεν είμαστε σε θέση να κατηγορήσουμε τη δημοτική αρχή για τέτοιες εγκληματικές εκστρατείες. Αυτό βέβαια δεν οφείλεται στα ζωοφιλικά αισθήματα των τοπικών αρχόντων αλλά μάλλον στον όγκο των άλυτων προβλημάτων του δήμου που παρεμβάλλεται ανάμεσα σ’ αυτούς και στα αδέσποτα. Η πλήρης απουσία και ανεπάρκεια του δήμου για την αντιμετώπιση των πολυάριθμων παράνομων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται απροκάλυπτα στο δήμο Μίκρας όπως τα παράνομα μπαζώματα, οι παράνομες χωματερές, οι παραβιάσεις του οικοδομικού κανονισμού κλπ δεν αφήνει καμία αισιοδοξία για τον έλεγχο και τη δίωξη των ζωοκτόνων . Όπως πολλά άλλα προβλήματα στον τόπο μας ο εντοπισμός και η προσαγωγή στη δικαιοσύνη αυτών που δολοφονούν τα αδέσποτα και αρκετά συχνά και τα κατοικίδιά μας είναι υπόθεση των γυναικών και των ανδρών που κατοικούν στο δήμο Μίκρας και επιθυμούν μια άλλη κοινωνία και έναν άλλο πολιτισμό που να προάγει το σεβασμό του ανθρώπου, των ζώων και της φύσης.