Αναζητώντας το αυτονόητο

Λάμπρος Αναστασιάδης, Πλαγιάρι

Η ποιότητα ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, ως δείκτης ευημερίας και ανάπτυξης των κοινωνιών, αποτελεί ένα πολυδιάστατο θέμα
Μια προσπάθεια να το προσεγγίσουμε θα μας οδηγούσε σε παραμέτρους όπως:
· Η εργασία του ανθρώπου και οι συνθήκες που την ασκεί
· Οι οικονομικές του απολαβές και η αγοραστική του δυνατότητα
· Το επίπεδο της μόρφωσης και η γενικότερη κουλτούρα του
· Η δυνατότητα πρόσβασης και συμμετοχής του στις διαδικασίες ανάδειξης και επίλυσης των θεμάτων που τον αφορούν σε κάθε επίπεδο, αλλά και σε άλλες παραμέτρους εξίσου σημαντικές με τις παραπάνω.
Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μας ενδιαφέρει η δυνατότητα που έχει ο κάτοικος μιας περιοχής σα τη δική μας, να παράγει και να καταναλώνει τα αγαθά που συνδέονται με την αξιοποίηση του εκτός εργασίας χρόνου του ή αλλιώς με την αξιοποίηση του ελεύθερού του χρόνου.

Ζούμε σε όμορφες περιοχές. Μια βόλτα με τα πόδια ή με το ποδήλατο στα ήσυχα ακόμη μέρη τους μας αποζημιώνει. Ως πότε; Δεν το ξέρουμε. Ευχόμαστε να κρατήσει για πολύ. Για μας, για τα παιδιά μας, για τα παιδιά τους. Ευγνωμονούμε τη φύση για τις υπηρεσίες της και όσους κατοίκους αυτής της περιοχής τη φρόντισαν και τη διαφύλαξαν για να την παραδώσουν στις επόμενες γενιές και στους σημερινούς της κατοίκους.
Αρκεί όμως η φυσική ομορφιά για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων του Δ. Μίκρας;
Ας δούμε τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στον ελεύθερό του χρόνο στους τέσσερις οικισμούς του Δήμου.
Να επισκεφτεί τα καφέ της περιοχής και να εναλλάσσει τη μια μετά την άλλη τις ταβέρνες, μέχρι να αποκτήσει προσωπική άποψη για όλες.
Να επισκεφτεί με τα παιδιά του κάποιο από τα ελάχιστα και τυπικά πάρκα των χωριών μας
Τα πιτσιρίκια να παίξουν μπάσκετ ή ποδόσφαιρο στις αυλές των σχολείων ή στους ακάλυπτους χώρους των οικισμών.
Οι ηλικιωμένοι να πιουν τον καφέ τους ή να παίξουν κανένα χαρτάκι στα κατά τόπους ΚΑΠΗ.

Και όταν αναζητήσουμε το αυτονόητο;
● Να πάμε σε μια παιδική χαρά που δεν θα έχει τις προδιαγραφές οριοθετημένης αλάνας, αλλά θα προσφέρει στα παιδιά μας εναλλακτικές επιλογές και ασφάλεια στο παιχνίδι τους .
● Να παρακολουθήσουμε μια θεατρική παράσταση, σαν αυτές που έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν άλλοι συμπολίτες μας στην πόλη της Θεσσαλονίκης ή και σε άλλους Δήμους.
● Να απολαύσουμε μια κινηματογραφική ταινία στο όμορφο φυσικό περιβάλλον που διαθέτουμε.
● Να επισκεφτούμε μια έκθεση ζωγραφικής ή φωτογραφίας.
● Να δημιουργήσουμε εμείς και τα παιδιά μας «πολιτισμό»

Τότε θα πρέπει να πάρουμε το αυτοκίνητό μας και να αναζητήσουμε αυτά που ψάχνουμε σε άλλους τόπους. Μήπως το παραπάνω αποτελεί και μια αιτία για τη διαπίστωση, ότι πολλοί νέοι κάτοικοι χρησιμοποιούν τις περιοχές μας μόνο ως ξενοδοχείο;
Δεν έχουμε καμία διάθεση να μειώσουμε την όποια προσπάθεια γίνεται εκ μέρους του Δήμου προς αυτή την κατεύθυνση.
Τα Ευμένεια, τα Τριλόφεια, τα Δημήτρεια, η γιορτή του σταφυλιού και του τσίπουρου στο Σχολάρι είναι πολύ καλά. Είναι όμως λίγα και περιστασιακά.
Μια συναυλία ή μια θεατρική παράσταση το χρόνο ή ακόμα και το Μαθητικό Φεστιβάλ που πρόσφατα διοργανώθηκε ( κατά την άποψή μας, θετική πρωτοβουλία),
δε μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των νέων και των κατοίκων συνολικά.
Μοναδική εξαίρεση οργανωμένης παρέμβασης στα πολιτισμικά πράγματα της περιοχής, αποτελεί η δουλειά των πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων.
Με τις μικρές τους δυνατότητες και την αυτοθυσία των μελών τους προσφέρουν ότι μπορούν στα παιδιά μας και τους υπόλοιπους κατοίκους. Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί. Αν όμως δε στηριχτεί απλόχερα αυτή η προσπάθεια από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα αρμόδια υπουργεία, αργά ή γρήγορα η πολιτισμική ζωή θα μαραζώνει και θα περιορίζεται ολοένα και περισσότερο σε αυτοσχέδιες ερασιτεχνικές και περιστασιακές μορφές πολιτισμικής παρέμβασης.
Τι μπορεί να γίνει;

● Να αναμορφωθούν οι παιδικές χαρές του Δήμου.
● Να γίνουν πολιτιστικά κέντρα σε κάθε οικισμό.
● Τα παιδιά μας να αθλούνται σε σύγχρονες ( και κλειστού τύπου) αθλητικές εγκαταστάσεις.
● Είναι υπερβολή η δημιουργία Δημοτικού θερινού κινηματογράφου;
● Είναι υπερβολικό το αίτημα των κατοίκων της περιοχής για δημιουργία Δημοτικού θεάτρου;

Θα μας πουν κάποιοι συνδημότες μας « ο Δήμος δε μπορεί να κλείσει τις τρύπες που άνοιξαν σε ολόκληρο τον οικισμό του Πλαγιαρίου και εσείς ζητάτε θερινούς κινηματογράφους και θέατρα;
Εμείς πιστεύουμε ότι για να γίνουν αυτά που προτείνουμε χρειάζεται όραμα, διάθεση και διεκδικητικό πνεύμα. Δυστυχώς για όλους μας η Δημοτική αρχή δεν τα διαθέτει και γι αυτό υποβαθμίζεται συνεχώς η ποιότητα της ζωής των κατοίκων.