Πως γίνανε τα δασύλλια στο Διαμέρισμα του Τριλόφου;

Κουβέντες στο ΚΑΠΗ
Βασίλης Πατσάλας, Τρίλοφος

Πριν από 70 χρόνια, κάποιος προοδευτικός δάσκαλος κουβέντιασε με τον τότε πρόεδρο της Κοινότητας, πώς να πρασινίσουν τον Τρίλοφο.
Η απόφασή τους ήταν να κάνουν ένα φυτώριο με διάφορα δένδρα, διότι το Δασαρχείο τότε δε διέθετε δένδρα στις κοινότητες.
Προς βορρά του χωριού, όπου υπάρχει ακόμη η βρύση Τσουρτμένη, κάνανε μια μεγάλη δεξαμενή, που υπάρχει και σήμερα, εκεί ακριβώς κάνανε το φυτώριο.
Με επικεφαλής το δάσκαλο, οι μαθητές του σχολείου περιποιόταν το φυτώριο το οποίο περιελάμβανε δένδρα αειθαλή και δένδρα καρποφόρα. Από αυτά τα μεν αειθαλή φυτεύτηκαν στην τοποθεσία του Άγιου Παντελεήμονος με προσωπική εργασία δημοτών και παιδιών του Δημοτικού Σχολείου, τα δε καρποφόρα μοιράστηκαν δωρεάν στους δημότες.
Τα άλλα δασύλλια που γίνανε μετά, φυτεύτηκαν πάλι με προσωπική εργασία των δημοτών και των μαθητών του Σχολείου μας, με δένδρα που διατέθηκαν δωρεάν από το Δασαρχείο.
Στην τοποθεσία Κούμη που είναι 50 στρέμματα κοινοτικά και πολλά ρέματα φυτεύτηκαν λεύκες. Έτσι, πρασίνισε ο Τρίλοφος και έγινε το καλύτερο χωριό. Ύστερα από λίγα χρόνια τις πανύψηλες λεύκες τις κόψανε για ξυλεία και με τα χρήματα που πήραν κάνανε στο χωριό διάφορα έργα.
Στη συνέχεια της κουβέντας οι παππούδες συνέχισαν να φιλοσοφούν.
Ο κυρ Χρήστος έλεγε: Υπάρχουν κι’ άλλοι τρόποι φυτέματος. Εγώ όταν ήμουν σύμβουλος στην Κοινότητα, στην αυλή του Κοινοτικού Καταστήματος υπήρχαν αδιάθετα δενδρύλλια τα οποία ήταν γυμνόριζα και τα είχαμε μέσα στην άμμο. Μερικοί από τους δημότες μας ρωτούσαν, αν μπορούσαν να πάρουν μερικά, άλλοι πάλι μας τα κλέβανε με αποτέλεσμα όμως να φυτευτούν όλα μέσα στο χωριό.
Ο κυρ Κώστας: Υπάρχουν τόσα ρέματα γυμνά! Αφού δε μπορούν μόνοι τους να τα φυτέψουν, ας επικοινωνήσουν με το Δασαρχείο που έχει τόσα προγράμματα, όπως κάνανε με το Τυπέ του Άνω Σχολαρίου.
Ο κυρ Γιάννης: Υπάρχουν τόσοι δημόσιοι χώροι που μπορούν να δενδροφυτευτούν! Π.χ. όπως τα οικόπεδα της Καρδίας τα οποία αν ήταν δενδροφυτεμένα δε θα τα παίρνανε τα μοναστήρια.
Ο κυρ Κώστας τελικά έκανε την παρακάτω πρόταση. Ο Δήμος να παίρνει κάθε χρόνο από το Δασαρχείο 4000 δένδρα και να τα μοιράζει στα τέσσερα Διαμερίσματα, στους Δημότες του.