Περί Εξουσίας, Αλαζονείας και Έπαρσης

Χρήστος Μαϊκίδης, Τρίλοφος

Κρατάω στα χέρια μου τα περιοδικά (ενημερωτικές εκδόσεις) του Δήμου Μίκρας και εκπλήσσομαι από τα τόσα πολλά έργα που γίνονται σ’ αυτόν τον τόπο. Μου αποτυπώνεται η εντύπωση ότι εδώ συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές, άρα άδικα διαμαρτύρομαι πολλές φορές. Μάλλον μόνος μου είμαι όταν εκφράζω αντιρρήσεις. Στα περιοδικά φαίνεται καθαρά ότι επικρατεί πλήρης ομοφωνία (αυτό αρχίζει να με τρομάζει!!!), άρα τα πάντα βαίνουν καλώς. Καμία αντίθετη γνώμη από τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Μπράβο ομοφωνία!!! Λες να τις αποκλείουν εσκεμμένα; Επίσης, ωραίες πλούσιες εκδόσεις. Πρέπει να είναι εύρωστος οικονομικά ο Δήμος (οι δημότες άραγε ρωτήθηκαν για το αν συμφωνούν να διαχειρίζονται τους δημοτικούς τους φόρους κατ’ αυτόν τον τρόπο;) Και φυσικά ένα πρόσωπο κυριαρχεί στις διάφορες φωτογραφίες, ο ¨μεγάλος συντελεστής¨ (ερώτηση : τα υπόλοιπα μέλη της δημοτικής αρχής, αντιδήμαρχοι και μέλη του δημοτικού συμβουλίου που βρίσκονται, είναι μονίμως απόντες;). Τον βλέπω σε μια φωτογραφία να ατενίζει το μέλλον ελπιδοφόρα και νικηφόρα (σαν τα πρωτοχριστιανικά αγάλματα που διέβλεπαν την μεγάλη νίκη του χριστιανισμού). Μου έρχεται αυθόρμητα να αναφωνήσω ¨δοξάστε τον¨, ¨δοξάστε τον¨, ¨δοξάστε τον¨!!!
Βγαίνω λοιπόν έξω να δω αυτά που τα περιοδικά λένε κι εγώ μέχρι τώρα δεν έχω δει. Εδώ κάτι συμβαίνει!!! Τα σύγχρονα και λειτουργικά σχολεία έχουν αίθουσες κάτω από τις σκάλες, οι χώροι για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις τους , τα θεατράκια τους, τα εργαστήρια χημείας κ.λ.π. έχουν χωριστεί με γυψοσανίδες σε δύο και τρεις αίθουσες διδασκαλίας, όπου κάνεις μάθημα στην πρώτη και ακούγεσαι στην τρίτη και οι αυλές δεν χωρούν τα κατά πολύ περισσότερα παιδιά από αυτά πού νόμιμα κάποια σχολεία θα έπρεπε να έχουν. Πού βρίσκεται η ποιότητα σπουδών που υποχρεούνται να δώσουν στα παιδιά μας; Το κυκλοφοριακό πρόβλημα και κυρίως τις πρωινές ώρες που παιδιά πηγαίνουν στα σχολεία δεν αντιμετωπίζεται. Με το ζόρι χωρούν δύο αυτοκίνητα που διασταυρώνονται στους κεντρικούς δρόμους Τριλόφου και Πλαγιαρίου γιατί κανείς δεν ελέγχει ή δεν έχει φροντίσει να ρυθμίσει την στάθμευση. Τα στενά και λιγοστά πεζοδρόμια του Τριλόφου είναι κατειλημμένα από αυτοκίνητα και κανείς δεν παίρνει μέτρα. Άραγε τι πρέπει να κάνουν οι πεζοί; Οι δρόμοι γεμάτοι λακκούβες και μπαλώματα, ότι πρέπει για να σπάμε τα αυτοκίνητα μας. Οι δε Πλαγιαρινοί, όταν θα τελειώσει η αποχέτευση θα έχουν μείνει χωρίς αυτοκίνητα. Να πω κι άλλα; Για τη ποιότητα του νερού, για τα ρέματα που μπαζώνονται ή για τον έλεγχο που έπρεπε να κάνει ο Δήμος στην οικοδομική αυθαιρεσία (εμείς μένουμε σ’ αυτόν τον τόπο και όχι η πολεοδομία της Θεσσαλονίκης)…...
Όντως εδώ κάτι συμβαίνει. Ή τα περιοδικά αναφέρονται σε άλλη περιοχή ή τα πράγματα μεγεθύνονται και ωραιοποιούνται, χρησιμοποιώντας το περιοδικό του Δήμου σαν μέσο προβολής της Δημοτικής πλειοψηφίας (και όχι ¨πολυψηφίας¨), λες και βρισκόμαστε σε μια συνεχή προεκλογική περίοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αλαζονείας, έπαρσης και παραπλάνησης στην προκειμένη περίπτωση, αποτέλεσμα της ¨κατοχής¨ της εξουσίας.

Μάης του 2007. Ο δήμαρχος μας, σε συνάντηση για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της σχολικής στέγης στον Δήμο μας, ανακοινώνει ότι πέντε έργα (προσθήκη αιθουσών στο Γυμνάσιο-Λύκειο Τριλόφου, 2ο Δημοτικό Τριλόφου, Νηπιαγωγείο Πλαγιαρίου και Νηπιαγωγείο Καρδίας, 2ος όροφος 2ου Γυμνασίου) θα είναι έτοιμα για την καινούργια σχολική χρονιά, δηλαδή στις 15 του Σεπτέμβρη. Και για να πείσει και καθησυχάσει τους παρευρισκόμενους ανησυχούντες γονείς για την εξασφαλισμένη τήρηση των προθεσμιών ολοκλήρωσης των σχολείων, δηλώνει ότι σε αντίθετη περίπτωση θα παραιτηθεί.
Οι πρόσθετες αίθουσες παραδόθηκαν προς χρήση με δύο μήνες καθυστέρηση και με πολλές ατέλειες (γι αυτό κανείς ακόμη, αρχές του Φλεβάρη 2008, δεν παραλαμβάνει το έργο).
Το 2ο Δημοτικό Τριλόφου παραδόθηκε με τρεις μήνες καθυστέρηση.
Για τα Νηπιαγωγεία Πλαγιαρίου και Καρδίας δόθηκε στον εργολάβο παράταση παράδοσης ενός μήνα, για δεύτερη φορά, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο του Γενάρη 2008.
Ο 2ος όροφος του 2ου Γυμνασίου προσπαθεί να πάρει ακόμη άδεια κατασκευής. Θα είναι έτοιμος για την καινούργια σχολική χρονιά; Αν ναι, ένας χρόνος καθυστέρησης.
Και τι τύχη έχουν άραγε τα προγραμματισμένα (αν έχουν προγραμματισθεί) προς παράδοση σχολεία για τις 15 Σεπτέμβρη 2008; Μήπως αντί έγκαιρα να προγραμματίζουμε και να διεκδικούμε, τρέχουμε πίσω από τα προβλήματα χωρίς να τα προλαβαίνουμε;
Επιστρέφοντας στο θέμα μας, είδατε ή ακούσατε να έχει παραιτηθεί ο Δήμαρχος μας; Δεν νομίζω, αλλά ούτε του ζητείται να το πράξει. Φαίνεται όμως καθαρά, με πόση ευκολία δηλώνονται οι ίδιες ¨προθέσεις¨ και ικανότητες και αποδίδονται ευθύνες σε άλλους. Με την ίδια ευκολία που η συγκεκριμένη Δημοτική αρχή οικειοποιείται την επιτυχία της κατασκευής κάποιου σχολείου, ενώ αποποιείται την ευθύνη της μη κατασκευής του. Γιατί σ’ αυτήν την περίπτωση φταίει η Νομαρχία και όχι ο Δήμος, γιατί στην Νομαρχία ανήκει η αρμοδιότητα κατασκευής σχολείων.
Δεύτερο παράδειγμα αλαζονείας και έπαρσης.

Συνέλευση απολογισμού πεπραγμένων για το 2007 και λογοδοσίας Δημάρχου στο Πλαγιάρι, Δεκέμβρης 2007. Τι ακούσαμε; ¨Θα προσπαθήσουμε να¨, ¨ίσως μπορέσουμε να¨, ¨θα επιδιώξουμε να¨. Αναφορές στο τι θα μπορούσε και θα προσπαθούσε να κάνει η Δημοτική αρχή στο 2008. Μήπως θα είχαμε δημοτικές εκλογές σε κανένα μήνα; Γιατί αυτό το προεκλογικό κλίμα γεμάτο υποσχέσεις; Δεν ακούσαμε τίποτα για το τι είχε πει ότι θα κάνει η Δημοτική αρχή το 2007 και τι από αυτά έκανε ή δεν έκανε. Μήπως γιατί τα τελευταία πέντε χρόνια υλοποιούνται οι προϋπολογισμοί μόλις κατά το 37 έως 41 τοις εκατό; Μήπως γιατί τα μεγαλεπήβολα σχέδια υλοποιούνται κατά ένα μικρό ποσοστό; Μήπως γιατί υπάρχει αδυναμία συγκεκριμένου προγραμματισμού και υλοποίησης του και έτσι, εύκολα ξεστομίζεται το ¨τι να κάνουμε, ξέρετε ότι έτσι γίνονται στην Ελλάδα τα πράγματα¨; Αυτό το γενικό ελληνικό ¨μπάχαλο¨ θέλουμε και στον τόπο μας; Και αντί να είμαστε ¨πολιτικά σεμνοί¨ και να ασχοληθούμε σοβαρά και προγραμματισμένα με την λύση των μεγάλων προβλημάτων του τόπου, ξεστομούμε τα μεγαλόσχημα ¨θα¨ που κατά μικρό ποσοστό υλοποιούνται;
Τρίτο παράδειγμα αλαζονείας και έπαρσης.

Δημοτικό Συμβούλιο, τέλος Γενάρη 2008. Μαζί με τα άλλα θέματα, συζήτηση και για τον προϋπολογισμό της ΔΕΤΑΜ (Δημοτική Επιχείρηση). Σε ερώτηση της μείζονος αντιπολίτευσης λοιπόν, για θέματα που αφορούν τον προϋπολογισμό της ΔΕΤΑΜ και αδυναμία του προέδρου της και δημοτικού συμβούλου της πλειοψηφίας να δώσει απάντηση, ακολουθεί έκρηξη του Δημάρχου μας, ¨γιατί δεν είναι λογιστής ο (έμμισθος κατά τα άλλα) πρόεδρος της δημοτικής επιχείρησης ώστε να γνωρίζει λεπτομέρειες¨!!! (εσείς γνωρίζετε τα οικονομικά του σπιτιού σας ή τα αγνοείτε μια και δεν είστε λογιστές;). Αποτέλεσμα η αποχώρηση των μελών της μείζονος αντιπολίτευσης από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Ακολουθεί κριτική από τον εκπρόσωπο της ελάσσονος αντιπολίτευσης, για το μεγάλο ύψος του προϋπολογισμού της δημοτικής επιχείρησης, όταν ο Δήμαρχος μας επικαλείται τα πενιχρά έσοδα του Δήμου για να προχωρεί σε προσλήψεις υπαλλήλων του Δήμου με συμβάσεις έργου ορισμένου χρόνου και όχι σε μόνιμες προσλήψεις, γιατί συμφέρουν οικονομικά. Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Τι ακολουθεί; Η αποχώρηση και του μέλους της ελάσσονος αντιπολίτευσης από το Δημοτικό Συμβούλιο. Γιατί; Γιατί αποκαλείται, από τον Δήμαρχο μας, ¨ψεύτης¨, ¨συκοφάντης¨ και κατά την αποχώρηση του ¨ανθρωπάκος¨. Καμία αντίδραση από τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου στις εκκλήσεις να ανακληθούν τα λεχθέντα. Καμία αντίδραση από τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας να διαφυλάξουν την πρέπουσα δημοκρατική ευπρέπεια στην λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου (άφωνοι επιβραβευτές -ούτε καν χειροκροτητές- της ενός ανδρός αρχής).
Σε ωραίο κλίμα δημοκρατικής ευπρέπειας και διαλόγου συνέρχεται το Δημοτικό μας Συμβούλιο!!!
Πρώτη σκέψη. Να ανταποδοθούν ανάλογοι χαρακτηρισμοί (είπα να μην τις αποκαλέσω ύβρεις). Βάζεις και μια ωραία πρόθεση μπροστά στο ¨ανθρωπάκος¨, όπως ¨υπο¨ και ξεμπερδεύεις. Όχι δεν θα ακολουθήσουμε σ’ αυτό το επίπεδο.
Στο επίπεδο όπου καμία κριτική προς την δημοτική αρχή και από κανέναν δεν είναι δυνατή. Όπου δεν επιτρέπεται η άλλη άποψη. Όπου ζητείται η αντιπολίτευση να χάσει τον ρόλο της και να γίνει χειροκροτητής της πλειοψηφίας. Έτσι αντιλαμβάνονται την συμβολή της. Αντί να προσπαθούν να ακούσουν, να συνδιαλλαγούν και να συνθέσουν, αρνούνται την όποια διαφορετική άποψη θεωρώντας την κακόβουλη. Αγνοούν ότι την περίοδο των παχιών αγελάδων ακολουθεί εκείνη των ισχνών;
Αυτό κι αν είναι παράδειγμα αλαζονείας και έπαρσης.

Και τώρα τα δύσκολα. Τι πρέπει να γίνει για ν’ αλλάξουν τα πράγματα;
Δεν βλέπω πολλές λύσεις. Είναι μονόδρομος η συσπείρωση όλων αυτών που αντιλαμβάνονται και το μέγεθος του προβλήματος της δημοτικής διοίκησης και των προβλημάτων του τόπου στον οποίο επιλέξαμε να ζήσουμε και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Από όποιο πολιτικό, συνδικαλιστικό ή κοινωνικό χώρο και αν προέρχονται. Χωρίς το σύνδρομο της καρέκλας, της πολυθρόνας ή της έμμισθης θέσης, οι άξιοι και ικανοί έσονται πρώτοι. Αρκεί να τους χαρακτηρίζει δημοκρατική ευαισθησία και ευπρέπεια και θέληση για ανιδιοτελή προσφορά.
Διαφορετικά, αγαπητοί συμπολίτες, είναι πολύ κοντά ο αργός θάνατος από απραξία μετά την υπερβολική δόση αλαζονείας και έπαρσης που δεχόμαστε από τους κρατούντες την δημοτική εξουσία.

Υ.Γ.1: Προσοχή, μετά την ανάγνωση αυτού του κειμένου μπορεί να κατηγορηθείτε ότι διαβάζετε συκοφάντες. Καθόλου δεν με φοβίζει ο χαρακτηρισμός του συκοφάντη που προέρχεται από τους «ισχυρούς». Αντίθετα θα με ευχαριστούσε γιατί θα αποδείκνυε το αληθές του τίτλου του κειμένου.

Υ.Γ.2 : Κάθε ελεύθερος άνθρωπος έχει το δικαίωμα (αν όχι την υποχρέωση) της γνώμης του και της κριτικής στα δημοσίως τεκταινόμενα. Στο τέλος επιβραβεύεται από τα γεγονότα αυτός που βρίσκεται πιο κοντά στην «αντικειμενική» αλήθεια.