Μικραϊκοί* Διάλογοι

Άγγελος Περδικούρης, Τρίλοφος

– Ξέρεις, η κατάσταση μου θυμίζει το ανέκδοτο με ένα Βαυαρό. Όπως εμείς έχουμε ανέκδοτα για τους Πόντιους, οι Γερμανοί έχουν για τους Βαυαρούς, οι Γάλλοι για τους Βέλγους και ούτω καθεξής. Εκεί που προχώραγε, που λες, μια φορά, ο Βαυαρός (ή ο Βέλγος ή ό,τι άλλο προτιμάς) μπροστά του βρέθηκε μια μπανανόφλουδα. Την πατάει, γλυστράει, πέφτει κάτω. Σηκώνεται, τινάζεται, είχε πονέσει και λίγο, φεύγει σιγά-σιγά. Μετά από μέρες πάλι, εκεί που πήγαινε βλέπει μπροστά του μια άλλη μπανανόφλουδα. Λέει λοιπόν στον εαυτό του: “Κοίτα που θα ξαναπέσω”.
– Ωραίο! Αναφέρεται σε ένα συναίσθημα που νομίζω ότι όλοι το έχουμε νιώσει. Κάτι να σε τραβάει να επαναλάβεις χωρίς λογική ένα σφάλμα που έχεις ξανακάνει στο παρελθόν. Αλλά τί σχέση έχει η σημερινή κατάσταση με τον Βαυαρό, δεν κατάλαβα.
– Μένει ενάμισης χρόνος μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές και έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι. Ε, πολλοί λένε ότι όπως τα βλέπουν τα πράγματα πάλι θα βγάλουμε τον ίδιο δήμαρχο, πάλι θα πατήσουμε στην μπανανόφλουδα σαν κάτι περίεργο και σκοτεινό να μας ωθεί να το ξανακάνουμε.
– Έλα τώρα κι εσύ, υπερβάλεις! Ο κόσμος ψηφίζει με ορθολογικά κριτήρια, κοιτώντας το μέλλον και το καλό τού τόπου και όχι επειδή τον σπρώχνουν “σκοτεινές δυνάμεις”. Ωστόσο έχεις δίκιο για το ότι έχουν ήδη πιάσει και σκέφτονται τις εκλογές. Η δημοτική αρχή, ιδίως, όχι μόνο τις σκέφτεται αλλά και δουλεύει από τώρα για την επιτυχία της σ’ αυτές. Για παράδειγμα πήρανε, λέει, ή συζητάνε να πάρουνε, κάποια δάνεια για τις “λειτουργικές ανάγκες” του Δήμου και κάποια άλλα για να κάνουν αυτά τα έργα που είχαν ξαναξεκινήσει και πριν τις προηγούμενες εκλογές.
– Είχαν ξεκινήσει;
– Βέβαια, δεν θυμάσαι, μάλιστα, που είχαν βγάλει και φωτογραφίες απ’ αυτά; Τις είχε το περιοδικό (περιοδικό ήταν τότε) του Δήμου πριν τις εκλογές του 2006.
– Ναι, πολύ ωραίες φωτογραφίες, ρεαλιστικές.
– Την επόμενη δόση θα έχουν ακόμα πιο ωραίες, να ’σαι σίγουρος. Και πού να δεις και τις φωτογραφίες των υποψηφίων τι ωραίες που θα ’ναι. Κάνανε ήδη την εμφάνισή τους διάφορα ονόματα στην πιάτσα.
– Τί ονόματα, φωτογράφων;
– Όχι, υποψήφιων δημάρχων. Που το σκέφτονται να κατέβουν και βολιδοσκοπούν την κατάσταση.
– Ποιόν βολιδοσκοπούν;
– Εε, τα κόμματα και τους τοπικούς παράγοντες, ποιόν άλλον ήθελες;
– Είπα κι εγώ, μου περνάνε κάτι ιδέες και μένα καμιά φορά.
– Αυτά σου έχουν μείνει από το παρελθόν: δημοκρατίες, ανοιχτές διαδικασίες και τέτοια. Μην ανησυχείς, δεν είναι τίποτα σοβαρό. Αν ξαπλώσεις θα σου περάσει.
– Και τί είναι, λοιπόν, αυτοί οι υποψήφιοι;
– Δεν ξέρω. Φαντάζομαι όμως ότι θα ενδιαφέρονται για τον τόπο και τα προβλήματά του και γι’ αυτό θέλουν να τους ψηφίσει.
– Ε, αφού ενδιαφέρονται θα τους ξέρουμε ρε συ. Πρέπει να ήταν στις συγκεντρώσεις για την χωματερή, ή στην Καρδία για τα οικόπεδα πού ’φαγε το Βατοπέδι, να έρχονται στα δημοτικά συμβούλια...
– Να σου πω, δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι τους έχω δει.


* Μικραϊκός από το “Μίκρα”. Η άλλη σκέψη να ονομαστούν “Μικροί Διάλογοι” (κατ’ αναλογίαν του “πίκρα – πικρός”) απορρίφθηκε ως εξαιρετικά ρεαλιστική.