Κωστής Γκορτζής, Τρίλοφος
Αντί για σημείωμα της Συντακτικής Ομάδας
Στο τσακ! Συνταξιοδότηση, “εφάπαξ”, ο γιος για το Λύκειο, η κόρη για το Γυμνάσιο, τα επιτόκια χαμηλά. Ταχεία διερεύνηση της αγοράς, πάει το «εφάπαξ», άλλο τόσο Στεγαστικό ελπίζοντας να ζήσω μέχρι τα 70, να και οι ‘τσόντες’ με τα Καταναλωτικά γιατί «η κουζίνα» θα είναι για μια ζωή ενώ η εργολαβική για ένα μήνα, να και τα «Ανοιχτά δάνεια» για τα απαραίτητα φροντιστήρια της δωρεάν παιδείας, ήρθε κι έδεσε το πράγμα.
Το πρώτο μας (το “μας” σχετικό) σπίτι. Αλλά άξιζε τον κόπο…
«Πού στην ευχή το βρήκατε;», βαρεθήκαμε ν’ ακούμε τον πρώτο χρόνο (και τα επόμενα τέσσερα) από συγγενείς και φίλους που έψαχναν να μας βρουν στους δαιδαλώδεις ανώνυμους δρόμους σαν τον Θησέα, χωρίς, όμως, Αριάδνη, στα Μινωικά παλάτια.
Μικρολεπτομέρεια. Πάντοτε σκεπτόμουν θετικά.
Πρώτα απ’ όλα κρυφοκαμάρωνα που θα ζούσα σε αναβαθμισμένο προάστιο, κάτι σαν το BeverlyHills, στον Τρίλοφο ( ThreeHills) δίπλα στη LaPlaya(Πλαγιάρι) και σχετικά κοντά στο LosAngeles (Αγγελοχώρι).
Μετά, σκέφτηκα τις υποδομές. Πού αλλού θα είχα την ευκαιρία να μιλάω με όλους τους γείτονές μου, και τη μάνα μου και τον Σήφη από την Κρήτη, και τις φιλενάδες της κόρης, ταυτόχρονα στο τηλέφωνο; Πολύ στενοχωρήθηκα που στον πέμπτο χρόνο ο ΟΤΕ τροποποίησε το δίκτυο και σταμάτησαν οι κοινωνικότατες τηλεδιασκέψεις μας.
Την… αγωγή του πολίτη, μη ξεχνάς, φωνάζει η συμβία από μέσα. Ξέρετε τι καλό μας έκανε ο βόθρος; Ντουζ με ένα μισόλιτρο πλαστικό μπουκάλι –συν ένα κρασοπότηρο για λούσιμο– περιορισμός του “χλαπακιάσματος”, που οδηγεί και στην παχυσαρκία, για ελάττωση της παραγωγής… βοθρολυμμάτων, και δεν πάνε να στενοχωριούνται ο ‘εκκενωτής’ και ο Δήμαρχος που νόμιζε ότι θα σπαταλούσαμε το ακριβοθώρητο νερό… για να αυξήσουν τα έσοδά τους.
Αμ τη θρησκευτική μας αγωγή; Μπορεί τα πρώτα χρόνια να πεταγόμασταν αλλόφρονες από τις αλαλάζουσες ηλεκτρονικά καμπάνες και το συνεπακόλουθο ουρλιαχτό του δεμένου στα κάγκελα επί έξη χρόνια σκύλου του γείτονα, αλλά, κολλητά στο Ιερό του Αη Θανάση, συμμετέχουμε οικογενειακώς σε κάθε Λειτουργία, Λιτανεία, Δοξολογία, Κηδεία, Γάμο, Βάπτιση, Εξορκισμό και ό,τι άλλο ασκεί βροντοφώνως ο ΠαπαΧρήστος που απορώ γιατί χρησιμοποιεί και ενισχυτή αφού και η απλή “Καλημέρα” του καλύπτει την επικράτεια του Δήμου και τριών γειτονικών… Σκέφτομαι, όμως, ότι, επιπρόσθετα, με το να παρακολουθούμε όλα τα Μυστήρια από το σπίτι, γλυτώνουμε και τον… δίσκο!
Τη συνεισφορά στην υποφέρουσα οικονομία; Τρεις εξατμίσεις, τέσσερα αμορτισέρ και έντεκα λάστιχα έχω αλλάξει σε πέντε χρόνια από τους επίτηδες κακοτράχαλους δρόμους που –από τον πρώτο χρόνο– ο τότε Δήμαρχος μας καθησύχαζε ότι «του χρόνου» γίνεται η αποχέτευση και θα τους φτιάξουμε. Απ’ ό,τι διαπίστωσα, βεβαίως, αποχέτευση έγινε στη… LaPlaya, στα Three Hills εξακολουθεί να γίνεται «του χρόνου», αλλά και ο νέος Δήμαρχος άφησε πάλι τους δρόμους εκεί κακοτράχαλους γιατί ο εξατμισάς και δύο βουλκανιζατεριτζήδες του Δήμου είναι ψηφοφόροι του…
Μην πω για την περηφάνια που νοιώθω ψωνίζοντας στα σούπερ Μάρκετ και τα μαγαζιά της περιοχής. Είναι σαν να ψωνίζω καθημερινά από τον Βιλδιρίδη και τον Ζολώτα… Βεβαίως, τις ντομάτες δεν μπορεί να τις κρεμάσει στ’ αυτιά της η γυναίκα μου αλλά το πρεστίζ πρεστίζ.
Χώρια το μέλλον. Ξέρετε τι είναι να έχεις δίπλα σου ένα Ογκολογικό Νοσοκομείο και ένα Νοσοκομείο Παίδων; Εξασφαλίζεις ότι θα ζήσεις τουλάχιστον μέχρι να ξεπληρώσεις το στεγαστικό δάνειο. Το ότι, βεβαίως, αυτά χτίζονται εκατό μέτρα από την αρχή του νέου υπερδιαδρόμου του αεροδρόμιου (όπου θα “φουλάρουν” ανά δίλεπτο τα αεροπλάνα των… υπερατλαντικών πτήσεων) και ο Δήμαρχος σφυρίζει αδιάφορα και καμαρωτός, είναι μια μικρή λεπτομέρεια για τους καρκινοπαθείς και τα παιδιά που θα νοσηλεύονται εκεί…
Μην είμαστε γκρινιάρηδες… “Στα ThreeHills μένουμε”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου